درباره روش های تفکر انتقادی: پیشبرد پروژه رهایی فراتر از مکتب فرانکفورت اولیه

این مقاله بازسازی ابزارهای روش شناختی پیشگام شده توسط نسل اول مکتب فرانکفورت (FS) و چگونگی اقتباس آنها در پروژه معاصر رهایی در نظریه روابط بین الملل انتقادی (CIRT) را ارائه می دهد. استدلال می شود که تعهدات عمل شناختی و روش شناختی FS اولیه در چرخش پسا پوزیتیویستی در نظریه IR کاربرد مداوم دارند. این مقاله همچنین استدلال می کند که CIRT پیشرفت های قابل توجهی در برنامه اصلی CT ایجاد شده توسط هورکهایمر در اوایل دهه ۱۹۳۰ داشته است. به طور خاص، ادعا می شود که اگر تحلیل انتقادی فراتر از دولت به آن احتمالات رهایی در فرآیندهای جهانی سیاست جهانی نگاه کند، می توان بر بدبینی ادعایی که معمولا با کارهای بعدی FS مرتبط است غلبه کرد. در اینجا کار CIRT ارائه تعدادی پیشرفت درجامعه شناسی FS اولیه است که به طور مشکل زا به بررسی احتمالات اروپا و دولت محور برای رهایی محدود می شد.

کلیدواژه ها:

نظریه انتقادی ، دیالکتیک ، رهایی ، مکتب فرانکفورت