بررسی اثر خلق دانش سازمانی برهریک از ابعاد مدیریت بحران

ایجاد دانش در سازمان ها یکی از الزامات موفقیت در سازمان های امروزی است. پیشگیری و مهار بحران قبل از هر چیز مستلزم اتخاذ تصمیم های موثر بر اساس دانش ایجاد شده، اطلاعات صحیح و ساختاریافته است که به سرعت و با سهولت در دسترس تصمیم گیرندگان قرارگیرد؛ بنابراین هرچه اطلاعات مطلوب تر و جامع تر باشد و به موقع تهیه شود، تصمیم های مطلوب تری اتخاذ خواهد شد که در نتیجه بحران مدیریت و خسارات و ضایعات ناشی از آن کاهش خواهد یافت. این پژوهش باهدف بررسی اثر خلق دانش سازمانی بر ابعاد مدیریت بحران در موسسه راهگشا انجام شده است. در این پژوهش گردآوری داده ها به دو شیوه کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. در بخش مبانی نظری، ادبیات و پیشینه تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده و مدل اولیه تحقیق استخراخ شده است. به منظور تعیین تاثیر خلق دانش بر مدیریت بحران بر اساس مدل تحقیق پرسشنامه ای طراحی شد. روایی پرسشنامه مورد تایید دوخبره قرارگرفته سپس پرسشنامه بین مشارکت کنندگان در تحقیق در موسسه راهگشا توزیع وپس از جمع آوری برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر هویت تحقیق توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده های پرسشنامه از آزمون های اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس، آزمون ناپارامتریک فریدمن برای رتبه بندی و نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که خلق دانش بر مدیریت بحران در موسسه رهگشا تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

خلق دانش ، مدیریت بحران ، بهبود مدیریت بحران ، رگرسیون خطی