بررسی مفهوم حق بر صلح و تحقق پذیری آن با رویکرد تحلیل اقتصادی حقوق

حق بر صلح یکی از بنیادیترین حقوق بشر است که به حق ذاتی هر فرد برای زندگی در جامعه ای عاری از خشونت، جنگ و درگیریاشاره دارد. اما مفهوم صلح تنها به معنای نبودن جنگ نیست. صلح مثبت ابعادی گستردهتر از صلح منفی دارد و به ایجاد ساختارهاو شرایطی می پردازد که از وقوع خشونت جلوگیری میکند و زمینه را برای توسعه پایدار و عدالت اجتماعی فراهم می کند. ایجاد وحفظ صلح بین المللی مهمترین هدفی است که سازمان ملل متحد برای دستیابی به آن تاسیس شده است. در این مقاله که به روشتوصیفی تحلیلی صورت گرفته است و شیوه گردآوری اطلاعات در آن بهره گیری از منابع کتابخانه ای است، مفهوم صلح و حق بر صلحمبتنی بر اسناد بین المللی که تاکنون به تصویب رسیده اند، مورد بررسی قرار گرفته و تقسیم بندی آن به دو دسته صلح منفی وصلح مثبت مطرح شده است. میزان گستره هر کدام از این دو با تدقیق در الفاظ و عبارات قانونگذار در این اسناد تبیین شده ومشخصات و تفاوت های هر یک مورد اشاره قرار گرفته است. ضمن اشاره به توسعه حقوق در جهت تعریف حق بر صلح به معنایمثبت آن، ایراد حقوقی موجود در تعریف صلح مثبت به عنوان یک حق بیان شده است. سپس با استفاده از ابزار تحلیل اقتصادیحقوق، امکان سنجی واقعی تحقق صلح بعد از مرحله تعریف و شناسایی آن با نهادها و سازوکار موجود مبتنی بر منشور ملل متحد وریشه های آن مورد بررسی قرار گرفته است و راهکار مناسب آن برای بسترسازی جهت توسعه و ترویج صلح و استیفای همه جانبهحقوق بشری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

حق بر صلح ، صلح مثبت ، صلح منفی ، مفهوم حق بر صلح ، تحلیل اقتصادی حقوق