وحدت در عمل والدین و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی فرزند

خانواده اولین بذر تکوین رشد فردی و بنای شخصیت را در انسان فراهم می سازد. کودک در خانواده زبان می آموزد , ارزش های اخلاقی را کسب می کند , روابط اجتماعی با دیگران را می آموزد و اصول و قواعد اخلاقی را یاد می گیرد. خانواده به عنوان فیلتری برای عقاید , ارزش ها و نگرش های مربوط به فرهنگ یک جامعه محسوب می شود و آنها را به یک شیوه بسیار اختصاصی و انتخابی به کودک ارائه می دهد بی تردید باید گفت که شخصیت , نگرش ها , طبقه اجتماعی , اقتصادی مذهب و خصوصیات , وابستگی های نسبی خانوادگی , تحصیل و جنس والدین خانواده بر نحوه ارائه ارزش ها و میزان های اخلاقی به فرزندان تاثیر خواهد گذاشت. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی وحدت در عمل والدین و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی فرزند بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که خانواده نیازهای هیجانی همه اعضایش را برآورده میکند تا به مرحله ای از رشد برسند. باورود فرزندان به مدرسه و شروع درس و مشق نگرانی پدر و مادر بیشتر شده و دلسوزانه در امر تحصیل فرزندان دخالت میکنند؛ چون همه والدین به دنبال آینده بهتر برای فرزندان خود هستند، خصوصا این نگرانی ها و ابراز عاطفی برای مادران بیشتر از پدران میباشد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، پیشرفت تحصیلی ، تربیت