بررسی نظریه زمان در روایت در تاریخ بیهقی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 128
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAYHAGI14_033
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1403
چکیده مقاله:
تحقیق پیش رو به بررسی نظریه زمان در روایت در راستای تاریخ بیهقی می پردازد. در این راستا به تحلیل و بررسی مقالات و مطالب ارائه شده در این حوزه به اختصار پرداخته شده است. با توجه به بررسی های به عمل آمده می توان بیان نمود روایت عنصری مهم در گزارش تاریخی و توصیف رویدادها و اعمال انسان است. هدف اصلی نظریه «زمان در روایت» بحث زمان بندی روایت است. این مقاله بر اساس نظریه ژرار ژنت که بر سه محور نظم، تداوم و بسامد شکل است. اگرچه نظریه پردازی در مورد فنون و روش های زمان در روایات تاریخی و ادبی مربوط به قرن بیستم است، اما تحلیل اطلاعات نشان می دهد که بیهقی ناخودآگاه با تسلط هنری خود از این فنون استفاده کرده و اثری خلق کرده که جنبه های داستانی آن تاریخی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سلمان زاده دازمیری
دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن