بررسی نظریه زمان در روایت در تاریخ بیهقی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 128

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI14_033

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1403

چکیده مقاله:

تحقیق پیش رو به بررسی نظریه زمان در روایت در راستای تاریخ بیهقی می پردازد. در این راستا به تحلیل و بررسی مقالات و مطالب ارائه شده در این حوزه به اختصار پرداخته شده است. با توجه به بررسی های به عمل آمده می توان بیان نمود روایت عنصری مهم در گزارش تاریخی و توصیف رویدادها و اعمال انسان است. هدف اصلی نظریه «زمان در روایت» بحث زمان بندی روایت است. این مقاله بر اساس نظریه ژرار ژنت که بر سه محور نظم، تداوم و بسامد شکل است. اگرچه نظریه پردازی در مورد فنون و روش های زمان در روایات تاریخی و ادبی مربوط به قرن بیستم است، اما تحلیل اطلاعات نشان می دهد که بیهقی ناخودآگاه با تسلط هنری خود از این فنون استفاده کرده و اثری خلق کرده که جنبه های داستانی آن تاریخی است.

نویسندگان

فاطمه سلمان زاده دازمیری

دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن