بررسی مضرات کاشت چمن درفضای سبز شهری

بحران کم آبی یکی از مسائلی است که در کنار مشکالت متعددی از قبیل آلودگی هوا،افزایش نسبی دما ،کاهش بارندگی های سال های اخیر و ..نقش پررنگ تری را به خود گرفته است.راهکارهای مختلفی در این خصوص پیشنهاد شده است و فعالیت هایی نیز از قبیل ذخیره آب در پشت سد هاو بستن آب رودخانه ها و ... نیز در برخی از شهرها انجام پذیرفته است.اما یکی از مهم ترین مسائل که شاید کمتر مورد توجه قرارگرفته است کاشت چمن به طور وسیع در سطح پارک ها و فضاهای سبز، شهرهای گوناگون می باشد.ازآنجا که کاشت و نگهداری چمن به آبیاری تقریبا روزانه و مستمر نیاز دارد فضای سبز که بخشی از سیمای شهر را شکل میدهد به عنوان یکی از پدیده های واقعی از نخستین مقوله هایی است که انسان همواره با آن در تماس بوده و خواهد بود. این مقوله دارای ابعاد زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بوده است. امروز بسیاری از نهالستان ها به شیوه های قطره ای، آبیاری می شوند در حالی که چمن به شیوه های سنتی و با حجم مصرف آب بسیار زیاد آبیاری می گردد . اگر هزینه های آبیاری توسط آبیاران چمن زنی و هزینه های مربوط به آن مانند استفاده از کارگران ، دستگاه های چمن زن ، حمل و نقل چمن های کوتاه شده و...سم پاشی ها ، کود دهی ها ، مرمت و .... را محاسبه کنیم و در عوض این هزینه های را صرف کاشت دیگر پوشش های گیاهی مانند نهالستان ها و تفرج گاه های با گونه های سایه انداز گیاهی جایگزین نماییم چه گام بزرگی در توسعه فضاهای سبز پایدار برداشته ایم. اگر هزینه های مواردی از این قبیل را در قبال کاشت دیگر پوشش های گیاهی قرار دهیم به این نتیجه می رسیم که کاشت چمن اشتباه بزرگی خواهد بود، اگر این هزینه ها را صرف احداث باغات میوه،گلخانه های مکانیزه و... میشد چه سود و منفعتی از لحاظ اقتصادی حاصل خواهد شد .

کلیدواژه ها:

کاشت چمن ، بحران کم آبی ، تغییر پوشش گیاهی