برابر و برابرتر: تجارب دانش آموزان از مدرسه در اواخر عصر شوروی

هدف: هدف مقاله افشای تجربیات و نگرش های دانش آموزانی است که در اواخر دوران شوروی (دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰) در مدارس تحصیل می کردند. تجزیه و تحلیل مطالب تحقیق کیفی بر کلمه "احساس" در عبارت "ما همه احساس می کردیم در آن زمان یکسان بودیم" متمرکز است، یعنی نه چندان بر تثبیت (نابرابری) اجتماعی با تجزیه و تحلیل شاخص های طبقه اجتماعی یا وضعیت اقتصادی. اما بر اساس تجربه ذهنی از برابری به عنوان مظهر کرامت انسانی.مواد و روش ها: با پیروی از روش شناسی تاریخ شفاهی، مطالب طی ۳۲ مصاحبه عمیق با افرادی که در مدارس لیتو تحصیل کرده بودند جمع آوری شد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اجرای سیاست برابری گرایی که به طور رسمی توسط حزب کمونیست در سیستم آموزشی اعلام شده بود، مشروط به چند شرط بود. در شوروی، درست مانند کل جامعه، مظاهر آشکار، فساد، و طرفداری بسیار زیاد بود. اینها تحت تاثیر موقعیت های والدین دانش آموزان، متعلق به nomenklatura و/یا توانایی برقراری تماس های غیررسمی بود.

کلیدواژه ها:

مکتب شوروی ، برابری طلبی ، اواخر دوران شوروی ، تاریخ شفاهی