مقایسه روش های آموزش معلم محور و یادگیرنده محور و معایب و مزایای آن ها برای یادگیرندگان

موضوع پژوهش حاضر، مقایسه روش تدریس معلم محور و دانش آموز محور می باشد. با بیان این مسیله که تا چه میزان انتخاب روش تدریس مناسب در افزایش کارایی معلمان موثر بوده است. این پژوهش در حیطه ی نوشتن کلیات، پیشینه ی داخلی وخارجی ، اصول و قواعد کلی، از نوع بنیادی - نظری (کتابخانه ای ) ، با استفاده از تحقیق دیگران و فیش برداری بوده است در نتیجه فاقد جامعه و نمونه ی آماری می باشد. اطلاعات جمع آوری شده مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفت. یافته های این مقاله حاکی از آن است که روش تدریس های نوین و موثر امروزه بیشتر بر پایه ی دانش آموز محور اداره می شوند این کلاس ها برخلاف کلاس های خشک و سنتی گذشته از پویایی ونشاط بیشتری برخوردار است در این گونه کلاس ها به علت نوع یادگیری که وجود دارد و در آن دانش آموزان در جریان یادگیری فعال می باشند میزان و عمق یادگیری نسبت به روش تدریس معلم محور بیشتر و لذت بخش تر نیز می باشد.نتیجه ی کلی که از این مقاله گرفته شده است نشان می دهد که فعالیت و مسئولیت پذیری در هر فعالیتی زمینه ی یادگیری عمیق تر را فراهم می کند آموزش در مدارس نیز از این موضوع پیروی می کند به گونه ای که دانش آموزانی که کلاس های دانش آموز محور قرار داشته اند به علت نقش فعالی که در یادگیری و روند تدریس دارند نسبت به دانش آموزان دیگر هم انگیزه ی کافی برای یادگیری دارند و هم مطالب را بهتر و با سرعت بیشتری فرا می گیرند در نتیجه فعالیت معلمان نیز با موفقیت بیشتر حاصل است که همان هدف نظام تعلیم و تربیت می باشد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز محور ، معلم محور ، تدریس های نوین ، افزایش کارایی