تاثیر آموزش معکوس بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان در فرآیند تدریس

آموزش معکوس یکی از شیوه های نوین آموزشی است که در آن فرآیندهای سنتی تدریس و یادگیری به گونه ای تغییر می یابند که دانش آموزان ابتدا با مفاهیم و مطالب جدید به صورت مستقل آشنا می شوند و سپس در کلاس با کمک معلم و هم کلاسی ها این مطالب را تحلیل، بررسی و به کار می بندند. این مدل آموزشی در پاسخ به محدودیت های مدل های سنتی تدریس، که معمولا بر روش های سخنرانی و یادگیری منفعلانه تمرکز دارند، به وجود آمده است. در آموزش معکوس، معلم به جای اینکه در کلاس وقت خود را صرف تدریس محتوا کند، بیشتر به راهنمایی و حمایت از دانش آموزان در فرآیند یادگیری عملی می پردازد. در این روش، دانش آموزان ابتدا ویدیوها، مطالب آموزشی و منابع دیگر را خارج از کلاس مطالعه کرده و پس از آن، در کلاس با انجام تمرینات عملی، فعالیت های گروهی و بحث های کلاسی، مفاهیم را درک و یاد می گیرند. تحقیقات نشان داده است که این روش می تواند بر بهبود یادگیری و مشارکت دانش آموزان تاثیرات مثبتی داشته باشد. اولا، با فراهم آوردن فرصت برای دانش آموزان جهت مطالعه مطالب در زمان های مختلف، فرآیند یادگیری شخصی سازی می شود و هر دانش آموز می تواند با سرعت خود پیشرفت کند. ثانیا، روش آموزش معکوس موجب افزایش تعاملات اجتماعی در کلاس می شود، زیرا دانش آموزان بیشتر در فعالیت های گروهی و مباحثات کلاسی شرکت می کنند. این تعاملات به توسعه مهارت های اجتماعی و ارتباطی کمک می کند و دانش آموزان را ترغیب به مشارکت فعال می کند.