نقش خردمندی و خودشکوفایی در ارتقاء نظام آموزشی

این مقاله به بررسی نقش کلیدی معلمان در توسعه نظام آموزشی از طریق افزایش سطح خردمندی و خودشکوفایی می پردازد. خودشکوفایی، به عنوان نیروی درونی موثر در رشد فردی، با خردمندی، که حاصل تحلیل شناختی و همدلی عاطفی است، ارتباطی مستقیم دارد. این پژوهش نشان می دهد که تقویت خردمندی و خودشکوفایی در معلمان، از طریق روش های خرددرمانی، می تواند به بهبود عملکرد آموزشی و تربیت دانش آموزانی خلاق و مستقل منجر شود که این موارد جز اهداف سیستم های تعلیم و تربیت می باشند. علاوه بر این، نقش سیاست گذاران آموزشی در تسهیل این فرآیند، از طریق طراحی برنامه های آموزشی هدفمند و ایجاد زیرساخت های لازم، مورد تاکید قرار گرفته است. در پایان، پیشنهاداتی برای بهبود توانمندی های معلمان و ارتقاء کیفیت آموزشی ارائه شده است. این پیشنهادات شامل طراحی دوره های آموزشی ترکیبی، تدوین استانداردهای ملی، ترویج فرهنگ خردمندی در مدارس و جامعه می باشد. این راهکارها می توانند به ارتقاء توانمندی معلمان و بهبود نظام آموزشی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

خودشکوفایی ، خردمندی ، نظام آموزشی ، سیاست گذاری آموزشی ، توسعه حرفه ای