سنجش شاخص های ارزیابی صلاحیت تدریس مدرسین مدعو از دیدگاه اساتید و دانشجویان؛ نمونه مورد مطالعه: مدرسین رشته معماری در دانشگاه ملی مهارت

کیفیت تدریس در رشته­های مهارت­محور مانند معماری و به تبع آن کیفیت فارغ­التحصیلان توانمند و دارای مهارت­های مورد نیاز محیط حرفه ای، تا حد زیادی وابسته به میزان صلاحیت تدریس مدرسین است. مدرسین مدعو در کنار اعضای هیات­علمی عهده­دار تدریس در دانشگاه­ها هستند. اما در مورد نحوه جذب و ارزیابی صلاحیت آنان، آیین­نامه­ای از جانب وزارت عتف وجود ندارد. پژوهش حاضر، با هدف سنجش شاخص­های ارزیابی صلاحیت مدرسین مدعو در دانشگاه­ها، فرم مورد استفاده در دانشگاه ملی مهارت را به عنوان نمونه موردی، بررسی نموده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی- تحلیلی است. نمونه آماری شامل ۱۱۵دانشجو و ۵۵ مدرس بوده و برای تحلیل، از نرم افزار SPSS۲۲ و آنالیز واریانس و آزمون تی استفاده شده است. یافته­ها حاکی است که مولفه فعالیت­های فرهنگی، دارای کمترین و بازخورد مدرس در مصاحبه حضوری از دیدگاه هر دو گروه بیشترین تاثیر را بر صلاحیت تدریس مدرس دارد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می­دهد که ضمن ضرورت استانداردسازی شاخص­های صلاحیت مدرسین توسط وزارت عتف، در قالب آیین­نامه جذب مدرسان مدعو باید شاخص­ها با توجه به رشته­ و رسالت دانشگاه از انعطاف­پذیری مناسبی برخوردار باشد.

کلیدواژه ها:

صلاحیت ، مدرسین دانشگاه ، معماری ، توانایی تدریس