بررسی تجربی نقش پارامترهای ساخت افزودنی بر خواص مکانیکی قطعه ساخت افزودنی از جنس پلی اتیلن ترفتالات گلیکول در فرایند مدل سازی رسوب ذوب شده

فناوری های ساخت افزودنی در دهه های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته اند. در میان این روش ها، مدل سازی رسوب ذوب شده، به دلیل توانایی در تولید قطعات پیچیده با هزینه مناسب، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این پژوهش به بررسی تاثیر پارامترهای فرایندی بر خواص مکانیکی قطعه ساخته شده از ماده پلی اتیلن ترفتالات گلیکول در این فرایند می پردازد. سه پارامتر اصلی شامل ضخامت لایه، نرخ تغذیه و چگالی پرشدگی مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های استاندارد برای آزمون های کشش و خمش تولید و مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی تاثیر هر یک از پارامترها، از تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که ضخامت لایه، با سهم ۵۶% برای استحکام کششی و ۹۸/۳۷% برای استحکام خمشی، بیشترین تاثیر را بر خواص مکانیکی در مقایسه با دیگر پارامترها دارد. برای دستیابی به خواص کششی مطلوب، ضخامت لایه و نرخ تغذیه باید کمینه و چگالی پرشدگی بالا باشد. در مورد خواص خمشی، ضخامت لایه کم، نرخ تغذیه متوسط و چگالی پرشدگی پایین، نتایج بهتری نشان داد. این مطالعه اهمیت بهینه سازی پارامترهای فرایندی در چاپ سه بعدی PETG را برجسته می کند و می تواند به بهبود کیفیت و کارایی قطعات تولیدی در صنایع و کاربردهای مختلف کمک نماید.

کلیدواژه ها:

ساخت افزودنی ، پلی اتیلن ترفتالات گلیکول ، ضخامت لایه ، نرخ تغذیه ، چگالی پرشدگی