خوانش سوره «هل اتی» بر مبنای نظریه «نظم متقارن» کویپرس

چکیدهمهمترین وجه اعجاز قرآن، اعجاز بیانی و اعجاز در نظم قرآن است؛ اما گسستگی ظاهری میان موضوعات مطرح در آیات قرآن، شبهه عدم انسجام قرآن را موجب شده و تلاش قرآنپژوهان را در پاسخگویی به این شبهه برانگیخته است؛ نظریههای مطرح در تفسیر ساختاری قرآن، حاصل برخی از اینگونه تلاشهاست. یکی از این نظریهها، نظریه «نظم متقارن» و «بلاغت سامی»است که با روش «تحلیل بلاغی» به صورتبندی آیات قرآن، در قالب یک نظم خاص بلاغی میپردازد تا خوانشی جدید که در آن انسجام لفظی در کنار انسجام محتوایی مورد توجه قرارگرفته است، ارائه دهد. سوره انسان، علاوه بر آنکه شامل موضوعات متنوع و بهظاهر غیر منسجم است و محتوای چالشبرانگیز نزد شیعیان و اهل تسنن دارد، دارای نشانههای لفظی واضحی است که میتوان نظریه کویپرس را بر آن تطبیق داد. پژوهش حاضر، با روش مقطعبندی آیات، مطابق نظر کویپرس و فهم معانی هر مقطع و مقایسه آن با سایر مقاطع، هدف کلی سوره را کشف و نتایج تفسیری جدیدی را ارائه میکند؛ تاکید بر تفاوت عبادالله و ابرار و تبیین ارتباط وثیق میان بخشهای انتهایی سوره با بخشهای قبل؛ از جمله این نتایج است.

کلیدواژه ها:

Surah Al-Insan ، Symmetrical Order ، Quranic Order ، Semitic Rhetoric ، Rhetorical Analysis ، Structural Interpretation