معناشناسی درزمانی واژه «ظلمت»

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MFTH-6-10_006

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1403

چکیده مقاله:

چکیدهواژه «ظلمت» یکی از واژگان کلیدی قرآن است که در شناخت جهان­بینی قرآن نقش مهمی را ایفا کرده و درک  معنای دقیق این واژه مخاطبان قرآن را در فهم قرآن یاری می نماید، به همین جهت معناشناسی درزمانی واژه ظلمت هدف این مقاله است. در این نوشتار نخست معنای لغوی ظلمت، سپس کاربردهای این واژه در ادبیات عربی عصر جاهلیت و در ادامه کاربردهای قرآنی این واژه بررسی می­شوند؛ اطلاعات نیز به روش اسنادی گردآوری و با شیوه توصیفی- تحلیلی پردازش شده­اند؛ یافته­های این مقاله نشان داد واژه ظلمت به سبب ارتباط مفهومی با واژگان کلیدی دیگر مانند شرک، کفر، فسق، نور و ایمان دارای حوزه معنایی گسترده­ای است؛ تاریکی معنای حقیقی ظلمت است و معانی دیگر همچون قرار دادن شیء در غیر جایگاه خود و ناقص­کردن حق کاربرد مجازی آن است. ظلمت که در دوره جاهلی در معانی تاریکی، تاریکی بسیار، شر، جهل و همچنین در برابر عدل به­کار می­رفته است، در زبان قرآن گسترش معنایی یافته و علاوه بر تاریکی بر کفر، جهل، غفلت، شرک، گمراهی، باطل، شب، شبهه، شک، معاصی، ارحام، نفاق، سختی و خشم خدا نیز اطلاق شده است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: معناشناسی درزمانی ، معنای ظلمت ، کاربرد ظلمت ، ظلمت در نظام معنایی

نویسندگان

مریم مظفری

دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات عربی و سطح ۴ گرایش تفسیر تطبیقی