معناشناسی درزمانی واژه «ظلمت»
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MFTH-6-10_006
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1403
چکیده مقاله:
چکیدهواژه «ظلمت» یکی از واژگان کلیدی قرآن است که در شناخت جهانبینی قرآن نقش مهمی را ایفا کرده و درک معنای دقیق این واژه مخاطبان قرآن را در فهم قرآن یاری می نماید، به همین جهت معناشناسی درزمانی واژه ظلمت هدف این مقاله است. در این نوشتار نخست معنای لغوی ظلمت، سپس کاربردهای این واژه در ادبیات عربی عصر جاهلیت و در ادامه کاربردهای قرآنی این واژه بررسی میشوند؛ اطلاعات نیز به روش اسنادی گردآوری و با شیوه توصیفی- تحلیلی پردازش شدهاند؛ یافتههای این مقاله نشان داد واژه ظلمت به سبب ارتباط مفهومی با واژگان کلیدی دیگر مانند شرک، کفر، فسق، نور و ایمان دارای حوزه معنایی گستردهای است؛ تاریکی معنای حقیقی ظلمت است و معانی دیگر همچون قرار دادن شیء در غیر جایگاه خود و ناقصکردن حق کاربرد مجازی آن است. ظلمت که در دوره جاهلی در معانی تاریکی، تاریکی بسیار، شر، جهل و همچنین در برابر عدل بهکار میرفته است، در زبان قرآن گسترش معنایی یافته و علاوه بر تاریکی بر کفر، جهل، غفلت، شرک، گمراهی، باطل، شب، شبهه، شک، معاصی، ارحام، نفاق، سختی و خشم خدا نیز اطلاق شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم مظفری
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات عربی و سطح ۴ گرایش تفسیر تطبیقی