بررسی رابطه بین نوآوری و پایداری کسب و کار با نقش تعدیلگر جهت گیری استراتژیک

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نوآوری و پایداری کسب و کار با نقش تعدیلگر جهت گیری استراتژیک است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل بیمه سلامت استان گلستان به تعداد ۱۰۵ نفر است که با استفاده از رروش نمونه گیری تصادفی ساده، ۸۳ نفر از آن ها انتخاب شدند. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسش نامه است و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار PLS استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین نوآوری محصول، نوآوری فرآیند و نوآوری ادارای با پایداری کسب و کار رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین نوآوری محصول، نوآوری فرآیند و نوآوری ادارای با پایداری کسب و کار با نقش تعدیلگر جهت گیری استراتژیک نیز رابطه معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

نوآوری محصول ، نوآوری فرآیند ، نوآوری اداری ، پایداری کسب و کار ، جهت گیری استراتژیک