ارزیابی کارایی نسبی بیمارستان آتیه همدان طی ۲۰ سال (۱۳۸۲-۱۴۰۱) با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده ها (DEA)

ارزیابی کارایی بیمارستان ها که اصلی ترین واحد عملیاتی نظام سلامت هستند، بسیار حائز اهمیت است. پایش کارایی بیمارستان ها باعث افزایش بهره وری از منابع محدود می شود. در این مطالعه، روش های ارزیابی کارایی بررسی شده و سپس با تدوین مدل ریاضی و با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها کارایی بیمارستان آتیه شهر همدان طی سال های ۱۳۸۲ تا ۱۴۰۱ ارزیابی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های مربوط به شاخص های ورودی و خروجی با مدل BCC ورودی محور فرموله شدند و برای تحلیل نتایج از نرم افزار GAMS استفاده شد. نتایج بدست آمده از حل مدل BCCنشان می دهد که ۵ سالفعالیت بیمارستان کارا و ۱۵ سال دیگر ناکارا می باشند. کارایی ۶ سال بالای ۹۰ درصد, ۵ سال بالای ۸۰ درصد , ۲ سال بالای ۷۰ درصد , ۱سال بالای ۶۰ درصد و ۱ سال حدود ۲۰ درصد می باشد و میانگین کارایی بیمارستان طی ۲۰سال ۸۶ می باشد. جهت حصول کارایی در سال های ناکارا با توجه به ورودی محور بودن مدل می توان با حداقل سازی مصرف منابع با کاهش مازاد مصرف با استفاده از مقادیر بهینه ای که مدل ارائه کرده, سال های ناکارا با نیل به آن ها می توانند کارا شوند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، کارایی ، تحلیل پوششی داده ها.