مطالعه موردی نقش مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری

بافتهای فرسوده و قدیمی شهرهای کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل می دهند، از یک طرف جزء میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ، بهسازی کالبدی و توانمندسازی عملکردی آنها اجتناب ناپذیر میباشد و از طرف دیگر اغلب این بافتها با گذشت زمان و عدم توجه و نگهداری مناسب، دچار فرسودگی و اضمحلال کالبدی و عملکردی میگردند. شهر رشت نیز همانند این شهرها از بافتی قدیمی برخوردار است. این منطقه با مشکلاتی از قبیل نابسامان بودن عرض شبکه معابر، فرسودگی شدید بناهای مسکونی،دانه بندی قطعات کوچک و خیلی کوچک مواجه است. در این جهت، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مشارکت مردمی در نوسازی بافت فرسوده شهر رشت است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی کتابخانه ای و میدانی استفاده است. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق حاضر نیز پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده، و مطالعات میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش شهروندان ساکن بافت فرسوده شهر رشت هستند که با استفاده روش نمونه گیری کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری و به روش تصادفی انتخاب گردید. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص کاهش معضلات اجتماعی اعم از کارتون خوابی، فروش مواد مخدر و ...) با میانگین امتیاز ۳/۹۳ بیشترین تاثیر را در مشارکت مردمی برای نوسازی بافت فرسوده شهر رشت دارد. بررسی یافته های تحلیلی از دو آزمون T( تک نمونه) و آزمون فریدمن نشان می دهد که شاخص اقتصادی با میانگین رتبه ای ۴/۸۵ بیشترین را در نوسازی بافت فرسوده دارد. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که بررسی مقدار سودمندی (s) و مقدار نارضایتی (R) در شاخص های تحقیق برای منطقه ۲ شهر رشت (با مقدار سودمندی ۰.۳۸۹) نشان دهنده این است که این منطقه با دارا بودن کمترین فاصله از نقطه ایده ال و با مقدار ۰.۱۷۷ کمترین مقدار تاسف (نارضایتی) نسبت به سایر مناطق در زمینه مشارکت مردمی رتبه بالای را برای ارتقاء شاخص های مشارکت مردمی در راستای نوسازی بافت های فرسوده به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردمی ، نوسازی ، بهسازی ، بافت فرسوده ، شهر رشت