تحلیل بیماری هیداتید در کودکان ایرانی

پیش زمینه: بیماری هیداتید هنوز یک خطر مهم در سراسر جهان محسوب می شود. این بیماری یک عفونت انگلی در بسیاری از مناطق پرورش گاو و گوسفند از جمله ایران محسوب می شود. هدف: هدف این مقاله بررسی علایم بالینی،ابعاد ازمایشگاهی، یافته های تصویر برداری و مدیریت بیماری هیداتید می باشد. بیماران و روشها: داده ها ازپرونده های پزشکی بیماران مبتلا به بیماری هیداتید در هشت بیمارستان در استان های مختلف ایران از ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ جمع اوری شدند. نتایج: به طور کلی، ۱۶۱ کودک با سن متوسط ۹.۲۵ سال( دامنه سنی=۱-۱۵ سال) بستری شده با بیماری کیست بیماری هیداتید بین ۲۰۰۱ و ۲۰۱۴ مطالعه شدند. نسبت مرد به زن برابر با ۱.۶:۱ بود. رایج ترین اندام در گیر در این رابطه ریه(۶۷.۱ درصد) و پس از آن کبد(۴۴.۱ درصد) بود و ترکیب ریه و کبد برابر با ۱۵.۵ درصد کل را شامل می شد. کیست ها بیشتر در قسمت راست کبد و ریه قرار داشتند.بیشترین علایم شامل تب(۳۵.۴ درصد) و درد شکمی(۳۱.۷درصد) و رایج ترین علایم، توده شکم در کبد و سرفه می باشد. هم چنین تعداد زیاد ائوزینوفیل ها در ۴۱ درصد نمونه ها گزارش شد. نرخ رسوب ارتریتروسیت و یا پروتین واکنشی c مثبت در ۱۸.۶ درصد بیماران و لکوسیتوز بیش از ۱۵۰۰۰۰/micl در ۲۹.۲ درصد بیماران بود. اولتراسونوگرافی تست اصلی با صحت بیشاز ۹۶ درصد بود و اشعه ایکس سینه در ۸۸.۶ درصد بیماران انجام شد. نظر سنجی در ۸۹ درصد بیماران صورت گرفت و بیماران انتخابی تحت درمان پزشکی و یا تزریق در نظر گرفته شدند. نتیجه گیری: ریه رایج ترین اندام درگیر در کودکان مورد مطالعه بود. با توجه به احتمال بالای در گیری چند اندام ما توصیه می کنیم که بیماران با هیداتید از طریق اولتراسونوگرای و اشعه ایکس ارزیابی شوند. در مناطق اندمیک، ائوزینوفیل بایستی به عنوان یک بیماری انگلی همانند هیداتید و عوارض آن قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیماری کودکان ، هیداتید ، تحلیل فرا بالینی