مقایسه اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم در حوزه های اشتغال صنعت گردشگری ورزشی

هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه ای اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم و مولفه های آن در حوزه های مختلف اشتغال صنعت گردشگری ورزشی می باشد. روش پژوهش توصیفی_پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل محققان و کارشناسان دارای حداقل ۱۰ سال تجربه کاری می باشند. حجم تقریبی جامعه آماری ۲۶۰۰ نفر در نظر گرفته شد و از طریق جدول مورگان ۳۳۴ نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز ۹۲/۰ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی( آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون فریدمن و کروسکال والیس )در سطح معناداری۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه مولفه اشتغال زایی مستقیم (۰۰۱/۰p= ،۷۷۹/۲۲= خی دو) و غیر مستقیم(۰۰۱/۰p= ،۵۵/۷۰= خی دو) به لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین از نظر محققان در اشتغال زایی مستقیم و دائمی، و از نظر کارشناسان اشتغال زایی مستقیم و فصلی، بیشترین سهم را داشتند. بنابراین با توجه به صنعت گردشگری ورزشی ایران می تواند از اقتصاد تک محصولی نجات یافته، و در پی آن معضل بزرگ بیکاری کشور را حل نماید.

کلیدواژه ها:

"گردشگری ورزشی" ، " صنعت" ، "اشتغال زایی مستقیم" ، "اشتغال زایی غیر مسقیم"