ارزیابی و مقایسه غلظت هوابرد سیلیس کریستالی و گرد و غبار کلی تنفسی در صنایع آجر نسوز اصفهان

سابقه و هدف: استنشاق ذرات سیلیس کریستالی در محیط کار می تواند به بروز بیماری های شغلی همچون سیلیکوزیس منجر شود. هدف این پژوهش، ارزیابی و مقایسه غلظت هوابرد سیلیس کریستالی و گرد و غبار قابل استنشاق در صنایع آجر نسوز استان اصفهان است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، غلظت هوابرد سیلیس کریستالی و گرد و غبار کلی تنفسی در ۷۹ نفر از کارگران صنایع بزرگ و ۳۰ نفر از صنایع کوچک آجر نسوز طی یک دوره سه ساله مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری شخصی با استفاده از پمپ های نمونه برداری فردی و سیکلون انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های من-ویتنی یو و کروسکال-والیس استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که ۱/۶۵% از نمونه ها غلظتی بالاتر از حدود مجاز مواجهه داشتند، در حالی که ۹/۳۴% نمونه ها زیر این حدود بودند. اختلاف معناداری بین میانگین غلظت سیلیس کریستالی قابل استنشاق دو گروه شغلی در سه سال مشاهده نشد (p=۰.۷۹۱)، اما از نظر غلظت هوابرد گرد و غبار قابل استنشاق بین این گروه ها اختلاف معناداری وجود داشت (p=۰.۰۰۲). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اجرای سیستم های مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست در کاهش غلظت هوابرد سیلیس کریستالی و گرد و غبار قابل استنشاق، تاثیر مثبت داشته و محیط کاری ایمن تری برای کارکنان فراهم کرده است.

کلیدواژه ها:

Airborne concentration ، Crystalline silica ، Refractory brick industry ، Occupational Health System ، غلظت هوابرد آلاینده ها ، گرد و غبار کلی ، سیلیس کریستالی ، صنایع آجر نسوز ، سیستم بهداشت حرفه ای