مقایسه رویکرد مدل سازی پروبیت با لوجیت در اولویت بندی ویژگی های تاکسی اینترنتی: مقیاس بندی بهترین –بدترین نوع ۱

گسترش اینترنت و تحولات در دنیای کسب وکار، به ظهور کسب وکارهای جدید، از جمله تاکسی اینترنتی منجر شده است. این خدمت، امکان سفارش تاکسی از طریق اپلیکیشن تلفن همراه را، همراه با امکاناتی مانند پرداخت برخط و ارزیابی رانندگان فراهم می کند. رقابت در این زمینه، تاکسی های اینترنتی را به بهبود خدمات و جلب مشتریان بیشتر، مثلا از طریق درک ترجیحات مشتریان و ارائه ویژگی هایی که بهترین تجربه را برای آنها فراهم می کند، سوق داده است. هدف این مطالعه بررسی این ویژگی ها (که در این جا ۱۰ ویژگی انتخاب شده) و اولویت بندی آنان است. در این مطالعه برخلاف شیوه سنتی پرداختن به مدل های انتخاب گسسته که تمرکز بر انتخاب بهترین (با اهمیت ترین) گزینه در میان انتخابها است، نقش بدترین (کم اهمیت ترین) گزینه نیز مورد توجه قرار می گیرد. از روش پروبیت برای مدل سازی استفاده شده و نتایج آن با روش لوجیت مورد مقایسه قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اگرچه ضرایب ویژگی ها در دو مدل سازی با هم یکسان نیستند، و معیارهای ارزیابی برتری عملکرد مدل پروبیت را نسبت به مدل لوجیت نشان می دهد، ولی نتیجه کلی در رتبه بندی ویژگی ها با هم تفاوتی ندارند. در مواجهه با خدمات تاکسی اینترنتی، مسائل مرتبط با امنیت و اطمینان خاطر از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. به عبارت دیگر، کاربران در انتخاب خدمات تاکسی اینترنتی بیشترین توجه را به جنبه هایی می پردازند که احساس امنیت و رضایت ذهنی را برای آن ها به ارمغان می آورد. همچنین، این مطالعه نشان می دهد که مسائل بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی در زمره کم اهمیت ترین ویژگی ها قرار دارند.

کلیدواژه ها:

پروبیت ، لوجیت ، مقیاس بندی بهترین- بدترین نوع ۱ ، ویژگی های تاکسی اینترنتی