روشی برای برآورد خطرپذیری جسم راه در برابر سیلاب

سیلاب مهم ترین مخاطره بر بخش حمل و نقل زمینی در ایران است. تاکنون خطرپذیری در خصوص جسم راه در برابر سانحه سیل کمتر مورد توجه بوده است. عمده روشها بر میزان آسیب پذیری پل در برابر سیل متمرکز بوده است و سایر پارامترهای خطرپذیری مدنظر نبوده است، در حالی که جسم راه با آسیب پذیری متنوع و در نتیجه سطوح خطرپذیری مختلفی همراه است. در این روش بر اساس نتایج گزارش فنی بخش حمل و نقل ایالت لوئیزیانا آمریکا، پارامترهای موثر بر خطرپذیری مورد مطالعه و امکان برآورد آن برای ایران ارایه شده است. بر اساس نتایج این تحقیق، نوع روسازی(صلب یا انعطاف پذیر)، مدول ارتجاعی لایه ها، ضخامت لایه رویه و شرایط زهکشی راه مهم ترین بخش آسیب پذیری را تشکیل داده اند.در خصوص احتمال خطر سیلاب،دوره بازگشت مورد است و در خصوص در معرض بودن،شرایط ترافیک راه لحاظ شده است. نتایج نشان می دهد میزان خطرپذیری راههای کشور ما که غالبا روسازی آن آسفالتی است، در سطح بالایی است. از سویی طول قابل توجه راههای روستایی دارای لایه آسفالتی با ضخامت کم آن را در برابر سیل آسیب پذیر نموده است. از سویی پارامتر زهکشی در ساخت و بهره برداری کمتر مورد تو.جه است و این موضوع میزان خطرپذیری در برابر سیلاب را افزایش می دهد.با روش ارایه شده می توان پهنه بندی مناسب و جامعی از وضعیت خطرپذیری راههها در برابر سیلاب صورت داد و سپس برای تخصیص بهینه منابع برای کاهش خطرپذیری و همچنین استفاده از ظرفیت بیمه در این خصوص بهره برد.

کلیدواژه ها:

خطرپذیری ، خطر سیل ، راه