مروری بر علل و روش های درمانی پوسیدگی دندان از دیدگاه طب ایرانی

بیماری های دهان و به خصوص پوسیدگی دندان به علت شیوع و بار اقتصادی قابل توجه، اهمیت ویژه ای دارند. با توجه به عوارض موضعی و سیستمیک داروها و روش های پیشگیرانه و درمانی، محققان در سال های اخیر به داروهای گیاهی گرایش یافته اند. در این میان طب ایرانی در مبحث بیماری تاکل و تثقب الاسنان، می تواند گزینه های متنوعی را برای درمان پوسیدگی دندان معرفی کند. این مطالعه مروری به روش کتابخانه ای و با استفاده از ۹ منبع طب ایرانی ازجمله القانون فی الطب، ذخیره خوارزمشاهی، فی حفظ الاسنان و اللثه و استصلاحها، الاسباب و العلامات، شرح الاسباب و العلامات، تحفه المومنین و مخزن الادویه انجام شد. در طب ایرانی تاکل و تثقب دندان حاصل رطوبات متعفن و اکال است که سبب از بین رفتن جوهر یا بافت دندان می شود که به ایجاد ثقب یا سوراخ دندان می انجامد. داروهای قابض و مجفف مانند مورد و ناردین در موارد خفیف ارجح هستند و در غیر این صورت داروهای مسخن و تحلیل برنده رطوبات پوسیدگی زا مانند باریجه و پونه باید به درمان اضافه شوند. در دندان پزشکی نیز پوسیدگی دندان توسط پاتوژن های تولیدکننده اسید ایجاد می شود که به دمینرالیزاسیون بافت سخت دندان و به تدریج ایجاد حفره در آن می انجامد. پوسیدگی دندان مطابق با تاکل و تثقب دندان است. بنابراین می توان از روش های درمانی آن در طب ایرانی به صورت مکمل در کنار داروهای رایج بهره برد.

کلیدواژه ها:

پوسیدگی های دندان ، طب ایرانی ، درمان های مکمل ، گیاهان شفابخش