بررسی و نقش ارتباط غیر کلامی و کلامی معلمان بر فراگیری تدریس معلم

در این مقاله، رابطه بین صمیمیت کلامی و غیرکلامی معلمان و یادگیری دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر عناصر صمیمیت کلامی، از جمله گفتار، انگیزش و ارتباطات غیرکلامی، مانند بی بیان ها و حرکات بدنی معلمان، بر یادگیری دانش آموزان در محیط های آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیقات نشان داده است که صمیمیت کلامی و غیرکلامی معلمان می تواند تاثیر مثبت یا منفی بر یادگیری دانش آموزان داشته باشد.استفاده از زبان صمیمانه و پذیرفتنی توسط معلمان می تواند احساس راحتی و اعتماد به نفس در دانش آموزان ایجاد کند و این می تواند بهبود درک و یادگیری آن ها را تسهیل کند. همچنین، ارتباطات غیرکلامی معلمان می تواند پیامدهای مثبتی بر روی محیط کلاسی و روند یادگیری دانش آموزان داشته باشد، زیرا این ارتباطات می توانند احساس دلبستگی و ارتباط معنی دار را در دانش آموزان تقویت کنند.به علاوه، مقالات مختلفی به بررسی نقش صمیمیت کلامی و غیرکلامی معلمان در محیط های آموزشی پرداخته اند. این تحقیقات نشان داده اند که معلمانی که توانایی برقراری ارتباطات مثبت و صمیمی را دارند، ممکن است بتوانند یادگیری دانش آموزان را بهبود بخشند و محیط های آموزشی پویایی را فراهم کنند.به طور کلی، این مقاله به اهمیت صمیمیت کلامی و غیرکلامی معلمان در فرایند یادگیری دانش آموزان پرداخته و نیاز به توجه به این عوامل در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی را تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، صمیمیت کلامی ، غیرکلامی معلمان ، یادگیری دانش آموزان