مدیریت منابع انسانی و ارزش آفرینی

مبنای خلق ثروت در اقتصاد امروز دانش و تخصص است . آینده منادی انقلابی است که نیروی محرکه آن از افکار مردم سرچشمه می گیرد. بدون شک عصری که ما در آن زندگی می کنیم عصر تشکل هاست و حافظان این سازمان ها مردم هستند. فردی که اندیشه دارد که اساسی ترین منبع قدرت است ، می تواند دلایل تعالی ، حرکت و رشد سازمان ها را ایجاد کند. در دنیای امروز که تغییرات و رقابت شدید است ، آنچه سازمان ها را به مزیت رقابتی می رساند، منابع انسانی با کیفیت ، خلاق و پویا است . بنابراین در عصر ما، نیروی انسانی مهمترین توانایی سازمان برای کسب مزیت رقابتی و در عین حال مهمترین دارایی نامشهود آن محسوب می شود و کارکنان را باید کلید طلایی افزایش کیفیت و کارایی کلیه فرآیندهای سازمانی دانست . سازمانهای پیشرو با تلاش برای جذب، پرورش، نگهداشت و به کارگیری نیروهای دانشگروزبده، مزیت رقابتی امروز و فردای خودرا تضمین میکنند.در دهه های اخیر، حوزه منابع انسانی به دلیل انتقال رویکرد عملیاتی به راهبردی ، کوتاه مدت به بلندمدت، اداری به مشاوره و شراکت ، وظیفه مداری به کسب وکارمداری ، درون گرایی به برون گرایی ، انفعالی به فعال، فعالیت محور به راه حل محور و نیز توجه به مشتری گرایی تغییرات قابل ملاحظه ای را تجربه کرده است .رویکرد دیوان سالارانه جای خود را به انعطاف پذیری و پاسخگویی مدیریت منابع انسانی داده است و موضوعاتی چون کمک به نتایج کلیدی عملکرد، برقراری تعادل بین تعهدات سازمان و منابع انسانی ، بهره وری ، توجه به بازدهی سرمایه گذاری و افزایش ارزش افزوده منابع انسانی و به تبع آن تبدیل منابع انسانی به سرمایه انسانی ازجمله مهم ترین مباحث اخیر این حوزه است . هدف مقاله حاضر نیز بررسی نقش نیروی انسانی در ارزش آفرینی می باشدوبدین منظور از کتب ومقالات داخلی و خارجی استفاده گردید .در این راستا نیز به دیدگاه برخی از صاحبنظران اشاره گردیده است .

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، ارزش آفرینی ، سرمایه انسانی