مقایسه روش هزینه یابی سنتی با روش های هزینه یابی مدرن

هزینه یابی با روش های مختلفی صورت می پذیرد که به میزان مربوط بودن آن برای اهداف مختلف بستگی دارد.سیستم هزینه یابی تاریخی که تا قبل از سال ۱۹۸۰ وجود داشت بر برنامه ریزی کوتاه مدت، کنترل تصمیم گیری و بهای تمام شده محصولات تاکید داشت .این روش محاسبه نادرست بهای تمام شده محصولات یا خدمات می انجامید؛ لذا حسابداری صنعتی به روش سنتی پیام نادرست به مدیران می دهد نقاط ضعف این سیستم به مرور شناخته شد ونهایتا منجر به پیدایش نخستین نسل سیستم هزینه یابی بر مبنای فعالیت شد که مهم ترین نتیجه آن موضوع تعیین بهای تمام شده مناسب محصول و حذف عوامل هزینه بری که ارزش افزوده ای ایجاد نمی کند می باشد. ظهور مدلها و روشهای نوین هزینه یابی را علاوه بر موارد بالا، می توان تغییرات رخ داده در محیط تجاری ناشی از عوامل مختلف دانست . عواملی از قبیل رقابت جهانی ، رشد صنایع ، توسعه محصولات جدید، پیشرفت فناوری های اطلاعاتی ، جهت گیری مشتریان و اهمیت زمان به عنوان یک عنصر رقابتی و کارایی ، از عوامل اصلی تغییرات محیط تجاری به شمار می آید. علاوه بر آن، نوآوری در فناوری های تولید، کنترل کیفیت و فناوری های کامپیوتری و پیشرفت در تکنولوژی ارتباطات از جمله سایر عوامل موثر می باشند.دراین تحقیق به بررسی ومقایسه مزایا ومعایب این مدل های هزینه یابی پرداختیم .

کلیدواژه ها:

هزینه یابی سنتی ، هزینه یابی بر مبنای فعالیت ، کایزن ، مدیریت بر مبنای فعالیت ، بودجه بندی بر مبنای فعالیت .