بررسی سامانه های پشتیبان تصمیم گیری در مدیریت آبیاری در سطح بین المللی (مطالعه موردی؛ IrriSAT، IrriWatch و Manna)

کاهش دسترسی به منابع آبی، آینده ی بخش کشاورزی را با خطرات جدی روبرو کرده است. بهبود برنامه ریزی آبیاری با ارتقا بهره وری و کارایی مصرف آب یا به عبارت دیگر محصول برابر به ازای مصرف کمتر آب می تواند به طور موثری اثرات کم آبی در کشاورزی آبی را جبران نماید. یکی از روش های بسیار مناسب در اصلاح مدیریت و برنامه ریزی آبیاری استفاده از حسگرهای اندازه گیری رطوبت است. با این وجود در مواقعی که سطح اراضی وسیع است، استفاده از حسگرها، مستلزم هزینه سرمایه گذاری بسیار قابل توجهی است. نظر به نحوه مدیریت عمده ی اراضی کشاورزی کشور از یکسو و شرایط اقتصادی کشاورزان از سوی دیگر، امکان استفاده از روش های آبیاری هوشمند مبتنی بر حسگرهای رطوبتی خاک که عموما از هزینه قابل توجهی برخوردارند به آسانی میسر نیست. در این پژوهش سه سامانه IrriSAT، Manna و IrriWatch که سه نمونه موفق از سامانه های کمک به تصمیم گیری در بخش آبیاری معرفی و پشتوانه های تئوریک و قابلیت های آن ها ارائه شده است. این سامانه ها از فناوری های سنجش از دوری استفاده می کنند و برای ارائه خدمات خود نیازی به حسگر های کارگذاری شده در سطح مزرعه ندارند. اطلاعاتی که می بایست توسط کاربر مشخص شود، منطق برآورد تبخیر-تعرق و توصیه آبیاری، هزینه ارائه خدمات و نحوه تعامل با کاربر در این سامانه ها متفاوت است. در این پژوهش تلاش شده است تا ویژگی های مورد اشاره سامانه های مذکور به کارشناسان حوزه آبیاری هوشمند معرفی شود.

کلیدواژه ها:

آبیاری هوشمند ، برنامه ریزی آبیاری ، فناوری های نوین در آبیاری ، کشاورزی دقیق