اثرات تفکر انتقادی بر فرآیند خلاقیت و نوآوری در مدارس ابتدایی

تفکر انتقادی به عنوان یکی از مهارت های اساسی قرن بیست و یکم، نقش مهمی در تربیت نسل آینده ایفا می کند. این مهارت به فراگیران کمک می کند تا بتوانند به طور مستقل فکر کرده، اطلاعات را تحلیل کرده و از آن ها نتیجه گیری منطقی داشته باشند. تفکر انتقادی نه تنها بر فرآیند یادگیری تاثیر می گذارد، بلکه در پرورش خلاقیت و نوآوری نیز نقشی کلیدی ایفا می کند. از آنجایی که مدارس ابتدایی اولین محل یادگیری و شکل گیری مهارت های پایه ای برای کودکان هستند، توجه به تاثیر تفکر انتقادی بر فرآیند خلاقیت و نوآوری در این مقطع، امری ضروری به نظر می رسد. امروزه بسیاری از سیستم های آموزشی بر رشد تفکر انتقادی تاکید دارند، اما تاثیر این تفکر بر فرآیند خلاقیت و نوآوری در مدارس ابتدایی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که خلاقیت و نوآوری در دنیای معاصر به عنوان عامل های کلیدی در حل مسائل پیچیده و ایجاد پیشرفت های نوین شناخته می شوند، این سوال مطرح می شود که چگونه تفکر انتقادی می تواند به تقویت این ویژگی ها در فراگیران مدارس ابتدایی کمک کند. پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی این موضوع پرداخته و رابطه میان تفکر انتقادی و خلاقیت را در محیط های آموزشی ابتدایی روشن سازد. در عصر حاضر، تحولات سریع در عرصه های مختلف علمی، اجتماعی و اقتصادی نیازمند افراد با توانایی های فکری برجسته و قدرت نوآوری است. از این رو، پرورش این مهارت ها از سنین پایین و در مقاطع ابتدایی اهمیت ویژه ای دارد. مقاله حاضر با هدف بررسی اثرات تفکر انتقادی بر فرآیند خلاقیت و نوآوری در مدارس ابتدایی، اهمیت این مهارت ها را در رشد ذهنی و اجتماعی فراگیران مورد تاکید قرار می دهد. نتایج این تحقیق می تواند به طراحان برنامه درسی و مربیان کمک کند تا روش های آموزشی موثرتری برای تقویت تفکر انتقادی و خلاقیت در فراگیران به کار گیرند و به بهبود کیفیت آموزشی در مقاطع ابتدایی کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، یادگیری ، خلاقیت ، نوآوری ، فراگیران ، آموزگاران ، مدارس ابتدایی