بررسی نقش تعدیلی متغیرهای فردی در پیوند با بازنمایی های طرح واره ای و توانایی حل مسئله ریاضی

حل مسئله از ارکان مهم آموزش ریاضی است و توسط شورای ملی معلمان ریاضی به عنوان هسته اصلی آموزش ریاضی معرفی شده است. پژوهش­های اخیر در حوزه آموزش ریاضی و روان شناسی نشان داده­اند که بازنمایی­های ریاضی به ویژه بازنمایی طرح واره­ای نقش مهمی در تسهیل فرایند حل مسئله ایفا می­کند. هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلی متغیرهای فردی ازجمله توانمندی روانی-حرکتی، درک مطلب شنیداری، استقلال از زمینه و توانایی فضایی_دیداری در ارتباط با بازنمایی­های طرح واره­ای و توانایی حل مسائل (معمولی و غیرمعمولی) می­باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات رابطه­ای-هم بستگی است .نمونه پژوهش با استفاده از نرم افزار جی-پاور برابر با ۷۲۰ نفر از کلیه دانش­آموزان پایه ششم مدارس شهرستان بویراحمد است که به شیوه نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون مقیاس شایستگی ریاضی کودکان اوترخت، آزمون نقشینه فلانگان، آزمون شکل­های نهفته، آزمون اجزاء فلانگان و آزمون درک مطلب خواندن کورپلاتی بوده­اند. جهت تجزیه وتحلیل داده­ها در این پژوهش، از تحلیل زیرگروه استفاده شده است. نتایج نشان داد که توانمندی روانی-حرکتی، درک مطلب شنیداری، استقلال از زمینه و توانایی فضایی-دیداری در پیوند با بازنمایی طرح واره­ای و توانایی حل مسائل غیرمعمولی ریاضی (هر کدام در برخی مولفه ها) نقش تعدیلی دارد؛ ولی این متغیرها در عملکرد دانش­آموزان در پاسخ گویی به مسائل معمولی (به جز در تعداد اندکی از مولفه های برخی متغیرهای خاص) تفاوتی ندارند.

کلیدواژه ها:

حل مسئله ، بازنمایی های طرحواره ای ، توانمندی روانی حرکتی ، درک مطلب شنیداری ، استقلال از زمینه ، توانایی فضایی-دیداری