بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه پرداخته است. هدف اصلی مطالعه، شناسایی میزان تاثیر هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی بر موفقیت تحصیلی و بررسی نقش میانجی گری مهارت های اجتماعی در این رابطه بوده است. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شده و نمونه ای شامل ۳۰۰ دانش آموز از مدارس دولتی انتخاب گردید. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه های استاندارد هوش هیجانی بار-آن (EQ-i) و مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (SSRS) جمع آوری شد و عملکرد تحصیلی بر اساس معدل سالانه سنجیده شد. نتایج تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد که هوش هیجانی به طور مثبت و معناداری با عملکرد تحصیلی مرتبط است (ضریب همبستگی = ۰.۴۲). همچنین، مهارت های اجتماعی نیز ارتباط معناداری با عملکرد تحصیلی نشان داد (ضریب همبستگی = ۰.۳۵). تحلیل مدل معادلات ساختاری حاکی از آن بود که مهارت های اجتماعی به عنوان یک متغیر میانجی، بخشی از تاثیر مثبت هوش هیجانی بر عملکرد تحصیلی را تبیین می کند. این یافته ها با نظریات گولمن (۱۹۹۸) و بندورا (۱۹۷۷) همخوانی دارند و نشان می دهند که توسعه همزمان هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی منجر شود. محدودیت های پژوهش شامل حجم نمونه محدود به یک منطقه جغرافیایی و استفاده از ابزارهای خودگزارشی بوده که ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. در نهایت، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی در مدارس بر تقویت هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی متمرکز شوند تا به ارتقای کیفیت آموزش و موفقیت تحصیلی دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، موفقیت تحصیلی