نانوذرات مغناطیسی آهن و نقش آنها در بهبود فرآیند ترمیم زخم

نانوذرات مغناطیسی MNPs برای طیف وسیعی از کاربردهای زیستپزشکی مانند ترمیم بافت ، تصویربردار یتشخیصی، دارورسانی هدفمند و ژ ندرمانی توسعه یافته و مورد استفاده قرار گرفت هاند. بهعنوان یکی از عواملکلیدی، از طریق مسیرهای سنتز قابل تکرار این مواد امکان کنترل و تنظیم ساختار، اندازه، شکل و خواصمغناطیسی آنها وجود خواهد داشت. نانوذرات فلزی به دلیل خواص عال ی خود نقش برجسته ای در زمینه ترمیمزخم ایفا می کنند که البته نمی توان از نقش و اهمیت آهن به عنوان یکی از پرمصرف ترین فلزات در سطح جهانچشم پوشی کرد. این دسته از نانوذرات مغناطیسی، نه تنها استفاده از روش های تصویربرداری غیرتهاجمی را براینظارت بر درمان ممکن می سازند بلکه می توانند با تکیه بر خواص مغناطیسی ذاتی خود و/ یا از طریق تلفیق باترکیبات زیست فعال و یا اجزاء درمانی همچون داروها، آنزیم ها و فاکتورهای رشد، بازسازی بافت را نیز تسریع وتقویت نمایند. در این مطالعه به تعیین اهمیت نانوذرات آهن در پانسمان های ترمیم کننده زخم پرداخته می شود.یکی از چالش های اصلی در رابطه با زخم ها به ویژه در طولانی مدت، موضوع بروز عفونت در آنها است. عفونت زخم،از دلایل عمده تشکیل زخم مزمن است. نانوذرات اکسید آهن به عنوان جزء اصلی این دسته از ترکیبات با ویژگیضدباکتریایی از طریق آزادسازی یون های فلزی به جهت غلبه بر مقاومت باکتریایی ، باعث بهبود زخم می شوند. اثرضدمیکروبی نانوذرات آهن نشاندهنده یک رویکرد چندوجهی در برابر باکتریها است و درنتیجه بروز مقاومتدارویی را کاهش می دهد . این نانوذرات میتوانند با ممانعت از رشد سلولی، قابلیت مقابله با باکتریهای مقاوم بهدارو را ارائه نمایند و اهداف بالین ی را نهتنها برای تسریع ترمیم زخم، بلکه برای بهبود کمخونی با بهره مندی ازخواص آهن قابل دستیابی کنند. ثابت شده نانوذرات آهن تاثیر مثبت ی بر روند بهبود زخم های مزمن دربردارند

کلیدواژه ها:

نانوذرات مغناطیسی ، نانوذرات آهن ، ترمیم زخم ، ضد باکتری