امکان سنجی بکارگیری سیستم تهویه و دفع دود به روش شفت میانی در فواصل مابین ایستگاه های مترو با رویکرد مهندسی ارزش به همراه مطالعه موردی در متروی اسلامشهر

یکی از مهمترین مسائل در احداث تونل های مترو انجام تهویه مناسب این تونل ها چه در زمان ساخت و چه در زمان بهره برداری است. اصولا تهویه در تونل در شرایط نرمال با رقیق نمودن آلاینده ها به منظور تضمین کیفیت مناسب هوا در تونل ها انجام می شود و در شرایط آتش سوزی و به منظور ایجاد محیطی ایمن برای مسافران، کاربران تونل و سرویس های امداد و نجات، تهویه سیستم از طریق کنترل دما و کنترل جریان دود ناشی از آتش صورت می گیرد. برای تهویه تونل های طویل روش های مختلفی وجود دارد که هم به صورت مجزا و هم به صورت ترکیبی قابل استفاده اند. دو روش اصلی تهویه شامل روش دهش-مکش و تهویه با استفاده از شفت های میان تونلی می باشد. در این مقاله سیستم تهویه و دفع دود خط مترو تهران-اسلامشهر با ۵ ایستگاه زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته و با رویکرد مهندسی ارزش اقدام به طراحی مجدد و تغییر نوع سیستم تهویه و دفع دود شده است که در نتیجه آن تعداد شفت میانی از ۱۳ عدد در طرح مبنا به ۵ عدد در طرح نمایی کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

تهویه تونل ، تهویه طولی ، شفت میان تونلی ، جت فن