بررسی ویرایش جدید استاندارد ISO ۹۷۱۲ احراز شرایط و گواهی کردن کارکنان آزمون های غیرمخرب

تایید صلاحیت کارکنان آزمون های غیرمخرب یکی از اساسی ترین الزامات در فعالیت های بازرسی فنی می باشد. قابلیت اطمینان آزمون های غیرمخرب بهسه عامل نیرو ی انسانی متخصص، مراجع و تجهیزات بستگی دارد. با توجه به اینکه عامل انسانی مهمترین این عوامل میباشد، وجود یک سیستم منسجمارزیابی، تائید صلاحیت کارکنان و صدور و تمدید مدارک از عوامل اساسی در اطمینان بخشی به نتایج آزمون های غیر مخرب می باشد. الزامات احراز شرایطو گواهی نمودن کارکنان آزمون های غیرمخرب به صورت مرکزی در استاندارد بین الملل ی ISO ۹۷۱۲ ذکر شده است. ویرایش قبلی این استاندارد مربوطبه سال ۲۰۱۲ بوده است که ویرایش ملی آن نیز در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است. ویرایش جدید توسط سازمان جهانی استاندارد در دسامبر ۲۰۲۱ منتشرشده است. هدف از این مقاله بررسی کلی سیستم های تایید صلاحیت با تمرکز بر روی استاندارد ایزو ۹۷۱۲ و بررسی تغییرات اصلی در ویرایش جدید آناست. در ویرایش جدید این استاندارد ، در بخش الزامات تایید صلاحیت کارکنان آزمو نهای غیرمخرب، توجه بیشتر ی به نظام اعتباری ساختاریافته شدهاست. این مورد اهمیت سابقه کار عملی و انجام فعالیتهای آموزشی و پژوهشی را در توسعه فعالیت های NDT خاطرنشان می سازد. همچنین برای همگامسازی بیشتر کشور با استانداردهای جهانی، ارتقاء نسخه فعلی این استاندارد ملی شده، به نسخه جدید پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

آزمون غیرمخرب ، استاندارد ISO ۹۷۱۲ ، تغییرات نسخه جدید ، گواهینامه ، تایید صلاحیت