ارزیابی اهمیت هوش اخلاقی در توسعه مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی در مدارس

این پژوهش به بررسی اهمیت هوش اخلاقی در توسعه مهارت های اجتماعی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می پردازد. هوش اخلاقی به توانایی درک و عمل به اصول اخلاقی و ارزش های انسانی، مانند صداقت، مسئولیت پذیری، احترام و همدلی اطلاق می شود و از جنبه های کلیدی در شکل دهی به رفتار و روابط اجتماعی موثر است. با توجه به اهمیت روزافزون این مفهوم در نظام های آموزشی، این تحقیق سعی دارد تاثیر مستقیم و غیرمستقیم هوش اخلاقی را بر رشد مهارت های اجتماعی مانند ارتباط موثر، همدلی، همکاری و حل مسئله بررسی کند. در عین حال، رابطه هوش اخلاقی با عملکرد تحصیلی و نقش واسطه ای مهارت های اجتماعی در این رابطه نیز مورد مطالعه قرار می گیرد. یافته های تحقیق نشان می دهد که دانش آموزانی که از سطح بالایی از هوش اخلاقی برخوردارند، در تعاملات اجتماعی موفق تر عمل می کنند و این موفقیت اجتماعی بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی آن ها ایجاد می کند. همچنین مشخص شد که مهارت های اجتماعی نقش واسطه ای مهمی در رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد تحصیلی ایفا می کنند. این پژوهش تاکید دارد که توسعه هوش اخلاقی به عنوان بخشی از برنامه های آموزشی، می تواند به بهبود کلی کیفیت آموزشی و رشد شخصیت دانش آموزان کمک کند. نتایج این تحقیق می تواند برای برنامه ریزان آموزشی و معلمان جهت ایجاد محیط های یادگیری سازنده و اخلاق مدار، ارزشمند باشد. به طور کلی، توجه به هوش اخلاقی در کنار هوش شناختی، نه تنها باعث بهبود نمرات تحصیلی می شود، بلکه باعث پرورش نسلی با اخلاق و مسئولیت پذیر خواهد شد که آماده مشارکت مثبت در جامعه اند.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، دانش آموز ، مهارت های اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، مدرسه