تحلیل تاثیر استفاده از سیستم های هوشمند آموزشی یادگیری تعاملی در دانش آموزان

با توجه به پیشرفت های سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات، سیستم های هوشمند آموزشی به عنوان ابزارهای نوین در فرایند یادگیری و آموزش شناخته می شوند. این سیستم ها با بهره گیری از قابلیت های هوش مصنوعی، تحلیل داده ها و تعاملات دیجیتال، امکان ایجاد محیط های یادگیری تعاملی و شخصی سازی شده را فراهم می آورند. یکی از ویژگی های برجسته این سیستم ها، توانایی آن ها در تسهیل یادگیری تعاملی بین دانش آموزان و معلمان است که می تواند بهبود چشمگیری در کیفیت آموزشی و افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان ایجاد کند. این تحقیق به بررسی تاثیر استفاده از سیستم های هوشمند آموزشی بر یادگیری تعاملی در دانش آموزان پرداخته است. در این مطالعه، به تحلیل نحوه عملکرد سیستم های هوشمند آموزشی در تقویت تعاملات دانش آموزان با معلمان و همکلاسی ها، افزایش انگیزه تحصیلی و بهبود فرآیند یادگیری پرداخته شده است. همچنین، تاثیر این سیستم ها بر ارتقاء مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و توانایی همکاری در گروه های آموزشی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهند که استفاده از این سیستم ها به طور قابل توجهی باعث افزایش تعاملات گروهی و مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری می شود. سیستم های هوشمند با فراهم کردن محیط های یادگیری پویا و چندرسانه ای، به دانش آموزان این امکان را می دهند تا به صورت فعال و تعاملی در فرآیند یادگیری شرکت کنند و مطالب را از طریق تعاملات دیجیتال با یکدیگر و با معلم خود درک کنند. سیستم های هوشمند به معلمان این امکان را می دهند که عملکرد و پیشرفت دانش آموزان را به طور دقیق تر و سریع تر ارزیابی کنند و برنامه های درسی را مطابق با نیازهای آموزشی هر دانش آموز شخصی سازی کنند. در نتیجه، این سیستم ها نه تنها به بهبود یادگیری و تعاملات دانش آموزان کمک می کنند، بلکه موجب ارتقاء کیفیت آموزش و تجربه یادگیری در مدارس می شوند.

کلیدواژه ها:

سیستم های هوشمند آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، یادگیری تعاملی ، دانش آموزان