ارتباط استرس شغلی و فرسودگی با عملکرد تکنسین های فوریت های پزشکی

سابقه و هدف: کارکنان فوریت پزشکی اولین کسانی هستند که موقعیت های استرس زا را تجربه می کنند و این استرس ها در طولانی مدت، فرسودگی را به همراه دارد. فرسودگی ممکن است عملکرد آنها را تحت الشعاع قرار دهد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی و فرسودگی با عملکرد تکنسین های فوریت پزشکی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی_تحلیلی حاضر بر روی ۶۳ نفر از تکنسین های فوریت پزشکی دانشکده علوم پزشکی اسفراین در سال ۱۴۰۱ به روش سرشماری با استفاده پرسشنامه استاندارد استرس شغلی HSE، فرسودگی شغلی ماسلاچ و عملکرد شغلی هرسی و گلدسمیت انجام شد. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی و پایایی آن ها به ترتیب ۰/۹۲، ۰/۷۱و ۰/۶۹ تایید گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد ارتباط آماری مثبت معناداری میان استرس با فرسودگی وجود داشت (۰/۰۲۵ p=،۰/۳۸۸-r=). متغییر فرسودگی با عملکرد هم بستگی معکوس و معناداری داشت (۰/۰۲۱ p=، ۰/۱۸۱- r=). همچنین، رابطه منفی استرس با عملکرد از طریق متغیر میانجی فرسودگی مورد تایید قرار گرفت (۰/۰۴۳ p=،۰/۳۵۵ r=-). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، استرس منجر به افزایش فرسودگی و کاهش عملکرد می شود. بنابراین، به سیاست گذاران نظام سلامت توصیه می شود با اجرای مداخلاتی به منظور کاهش استرس و تقویت منابع مقابله ای، به کاهش فرسودگی در تکنسین های فوریت های پزشکی کمک کنند..

کلیدواژه ها:

Job stress ، Job burnout ، Job performance ، Technician ، Medical Emergency ، استرس شغلی ، فرسودگی شغلی ، عملکرد شغلی ، تکنسین ، فوریت پزشکی