ویژگی های روانشناختی تفکر کودکی و نقش آموزشی و پیامدهای تربیتی آن

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های روانشناختی تفکر کودکی و نقش آموزشی و پیامدهای تربیتی آن بود پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی صورت گرفته است . بر ساخت گرایی اجتماعی دیدگاهی است که کودک و دوره کودکی را برساخته ای اجتماعی -فرهنگی می -داند و نه امری طبیعی . بر این اساس، کودک از ویژگی های رشدی طبیعی ثابت برخوردار نیست ، در عین حال صلاحیت کافی برای این که به عنوان عامل اجتماعی به حساب آید را دارا می باشد. برخلاف باورهای سنتی ، در این دیدگاه کودک نه ارزش ابزاری ، بلکه ارزش ذاتی دارد. برساخت گرایی اجتماعی تفکر کودک را مستقل از بزرگسال و برخوردار از سرشتی اجتماعی می -داند. این مکتب بر گفتمانهای چندگانه پست مدرنیسم ، فمینیسم پساساختارگرا، پسااستعمارگرایی و جامعه -شناسی جدید کودکی مبتنی است . برخی از آموزه های منتج از برساخت گرایی اجتماعی کودکی در زمینه آموزش تفکر به کودکان از این قرار هستند: بافت و زمینه -های فرهنگی و اجتماعی در آموزش تفکر به کودکان اهمیت می یابد، آموزش تفکر به صورت گروهی برجسته می شود. بر روابط تعاملی ، یادگیری مشارکتی ، دوستی ها و بازی -های نمایشی کودکان تاکید می -شود. نقش نهادهای غیر رسمی در کنار نهاد رسمی آموزش و پرورش در جریان رشد تفکر کودک بیش از پیش اهمیت می یابد.

کلیدواژه ها:

تفکر کودکی ، آموزش ، پیامدها.