تاثیر کفایت سرمایه و کیفیت مدیریت بر تصمیم گیری مدیریت نقدینگی بانک ها

مدیریت نقدینگی یک تصمیم حیاتی در عملیات بانکداری تجاری است ، به ویژه زمانی که سپردهگذاران به پول نقد روزانه نیاز دارند. یک سیاست نقدینگی مناسب نه تنها ممکن است کارایی عملیات بانک را افزایش دهد، بلکه ممکن است بر حفظ مشتری نیز تاثیر بگذارد. بنابراین ، این مطالعه بر روی ظرفیت های خاص بانک مانند کفایت سرمایه و کیفیت مدیریت برای تصمیم گیری مدیریت نقدینگی بانک های ایران متمرکز است . در این مطالعه ی تجربی از صورتهای مالی (ترازنامه و صورت سود و زیان)۱۹ بانک تجاری طی بازه ی هفت ساله به عنوان منبع جمع آوری دادهها استفاده شده است و توسط نرم افزار Eviews۱۰ مورد بررسی و تجزیه وتحلیل قرار گرفت . برای تجزیه وتحلیل دادههای مربوطه ، این مطالعه از تصمیم گیری مدیریت نقدینگی بانک به عنوان متغیر وابسته استفاده می کند. مدیریت نقدینگی یک شاخص ترکیبی است که از ترکیب وزنی متغیرهای مختلف مانند استقراض، تسهیلات دولتی ، تسهیلات غیردولتی و مطالبات غیرجاری به دست می آید. درحالی که متغیرهای مستقل عبارتاند از نسبت کفایت سرمایه و نسبت کیفیت مدیریت . نسبت هزینه ی تامین مالی ، نسبت سودآوری ، نسبت سپرده و نسبت وامهای غیرجاری نیز به عنوان متغیرهای کنترل شناخته شدند. این پژوهش نشان می دهد که تصمیم گیری نقدینگی بانک های تجاری به شدت با افزایش نسبت کفایت سرمایه و همچنین کیفیت مدیریت پشتیبانی می شود، درحالی که نسبت وامهای غیرجاری به میزان قابل توجهی سطح نقدینگی موجود در بانک های تجاری را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

نقدینگی بانک ، کفایت سرمایه ، کیفیت مدیریت ، بانکداری تجاری ، مدلسازی دادههای پانل