بنیان های فلسفی عدالت استحقاقی در آراء رابرت نوزیک

عدالت ابعاد و وجوه مختلفی دارد و هریک از مکاتب سیاسی و حقوقی تلاش می کنند تا دیدگاه خود را در ارتباط با تحقق آن مطرح کنند. یکی از انواع دیدگاههای مربوط به عدالت ، رویکردی است که رابرت نوزیک به عنوان یکی از اندیشمندان لیبرال و راست نو مطرح کرده که تحت عنوان عدالت استحقاقی شناخته می شود. پرسش پژوهش حاضر این است که بنیان های فلسفی عدالت استحقاقی در آراء نوزیک چیست ؟ بررسی حاضر با تحلیل آراء نوزیک به این نتیجه رسیده است که عدالت استحقاقی هنگامی معنا پیدا می کند که افراد بدون دخالت خودسرانه دولت به امور خود بپردازند و نقش دولت تنها محدود به دفاع از مالکیت خصوصی افراد، حفظ و حراست از آنها و همچنین فراهم کردن فرصت های برابری برای آنان، نسبت به تحقق آن بکوشند. در این رویکرد، اصل بر این است که عدالت استحقاقی نتیجه تلاش و کوشش فردی ، احترام به مالکیت افراد در معنای حقیقی ، پذیرش آزادی انسان در معنای فلسفی و سیاسی آن و کوشش برای رفع موانع که باعث سلب آزادی مالکیت و آزادی از نتایج فعالیت اقتصادی انسانی می شوند . در نهایت اینکه در چارچوب عدالت استحقاقی که آزادی مقدمه رسیدن به آن است ، افراد یک جامعه به رشد و شکوفایی فردی می برسند. در این شیوه از عدالت ، افراد به حکم اینکه انسان اند از حقوق طبیعی برابری برخوردارند و هیچ کس نمی تواند مانع نقض و یا نادیده گرفتن آنها شود. در مقاله حاضر از روش توصیفی -تحلیلی و ابزار کتابخانه ای استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

نوزیک ، عدالت ، عدالت استحقاقی ، راست نو ، آزادی فردی .