بررسی روش های جداسازی بذر از تفاله گوجه فرنگی

تفاله گوجه فرنگی، یک محصول جانبی عمده تولید رب گوجه فرنگی بوده و یک جریان زباله جامد فراوان از فرآوری مواد غذایی است. گوجه فرنگی یک منبع غنی از لیکوپن، کاروتنوئید قرمز و آنتی اکسیدان و لیگنوسلولز، ماتریکس پلی ساکارید احیا کننده و غنی از انرژی است که شامل دیوارههای سلولی گیاهی است. با این حال، پس از فرآوری گوجه فرنگی، تفاله تولید شده یا به محل دفن زباله دور ریخته می شود یا برای خوراک دام استفاده می شود. بنابراین، سناریوی فعلی به طور موثر نیاز به استفاده از محصولات جانبی برای کاهش ضایعات، بهبود تجاری سازی و تهیه مواد نادیده گرفته شده برای کاربردهای تکنولوژیکی و تغذیه ای دارد. دانه های گوجه فرنگی، زباله های عمده صنایع غذایی، از پوست با استفاده از روش های استخراج مختلف از آب طبیعی، تخمیر، اسید هیدروکلریک (HCl) و روش اسید سیتریک جدا شدند. جداسازی بذر تفاله گوجه فرنگی با توجه به خواص گرانشی و خواص هندسی دانه های گوجه فرنگی استخراج شده با استفاده از روش های فوق مورد مطالعه قرار گرفت که حداکثر درصد عملکرد دانه های گوجه فرنگی از روش اسید سیتریک بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

اسید هیدروکلریک ، بذر گوجه فرنگی ، تفاله ، جداسازی ، روغن گوجه فرنگی