مطالعه پدیدارشناسی کیفیت اوقات فراغت نوجواناندختر در دوران همه گیری کرونا

دختران به دلیل بافت فرهنگی جامعه در معرض چالش ها و محدودیت های اوقات فراغت بیشتری در مقایسه با پسران هستند و این موضوع در شرایط همه گیری کرونا پر رنگ تر شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت تجارب زیسته نوجوانان دختر از اوقات فراغت در دوره کرونا بود. این تحقیق از نظر ماهیت، کیفی و به روش پدیدار شناسی انجام شد. روش گردآوری داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته و تا اشباع نظری با ۱۸ شرکت کننده نوجوان دختر ساکن شهر تهران در بازه زمانی بهار ۱۴۰۰ انجام شد. روش تحلیل داده ها، تحلیل تماتیک بود. یافته ها در ۲ مضمون اصلی شامل: الف) چالش ها و آسیب های اوقات فراغت (شامل زیرمضمون های: ۱- کمبود اوقات فراغت، ۲- محدودیت ارتباط با همسالان، ۳- محدودیت دسترسی به فعالیت های ورزشی، ۴- اتلاف وقت در فضای مجازی) و ب) واکنش ها و مقابله های سازگارانه اوقات فراغت (شامل: ۱-انطباق با شرایط کرونایی، ۲- بهبود ارتباط با خانواده، ۳- مطالعه آزاد، ۴- انجام فعالیت های هنری و خلاقانه، ۵- ورزش و توجه به سلامت جسمی، ۶- یادگیری زبان جدید)، از تحلیل مصاحبه ها به دست آمد. نتایج نشان داد که شرایط کرونا و قرنطینگی منجر به عدم تعادل در ابعاد تحصیلی، خانوادگی و اوقات فراغت دانش آموزان دختر شده است و لازم است راهبردهای مناسبی جهت سازگاری از سوی نهادهای اجتماعی اعم از دولتی و غیر دولتی، خانواده و مدرسه ارائه شود.

کلیدواژه ها:

نوجوانان ، دختر نوجوان ، اوقات فراغت ، کرونا ، کویید ۱۹.