بررسی تاثیر تدریس مجازی بر وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۱۸ تهران

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تدریس مجازی بر وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۱۸ تهران انجام گرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی- پیماشی و از نظر اجرا کمی بود. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق، کلیه دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش بهارستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ بودند. حجم جامعه آماری با توجه به استعلام از اداره آموزش و پرورش منطقه ۱۸ تهران، ۲۸۰۰ نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس و بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۳۸ نفر انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل دو پرسشنامه ؛ پذیرش تدریس مجازی خطیب زنجانی (۱۳۹۶) و وضعیت تحصیلی توان، چین و شی (۲۰۰۵)، برمبنای طیف پنج درجه ای لیکرت تنظیم شده است. روایی محتوایی و صوری آن توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن براساس آالفای کرونباخ ۸۴/۰ و ۸۸/۰ به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آمار توصیفی مانند (جدول فراوانی، نمودار، درصد میانگین و انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی در حد (آزمون کالموگروف- اسمیرونوف، تحلیل رگرسیون) استفاده شد. در ضمن کلیه ی تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله spss انجام گرفته است. نتایج نشان داد میزان اثربخشی تدریس مجازی بر وضعیت تحصیلی و مولفه های آن (خودکارآمدی، راهبردهای یادگیری فعال، هدف عملکرد و موفقیت و برانگیزانندگی محیط یادگیری)، باتوجه به جدول سطح معنی داری مدل رگرسیون P=۰/۰۰۰ و (P<۰/۰۵) معنی دار است. یعنی تدریس مجازی بر وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۱۸ تهران تاثیرگذار است. در قسمت پایانی براساس نتایج به دست آمده از این پژوهش و مقایسه آن با پژوهش های دیگر، پیشنهادهای کاربردی و پژوهشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تدریس مجازی ، وضعیت تحصیلی ، دانش آموزان