تحلیل اثرات شیوه های تدریس فعال بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان در کلاس های درس

شیوه های تدریس فعال به مجموعه ای از روش ها و فنون آموزشی اطلاق می شود که در آن دانش آموزان به عنوان محور اصلی فرآیند یاددهی-یادگیری قرار دارند و نقش فعالی در کسب دانش ایفا می کنند. این شیوه ها به طور کلی از روش های سنتی که در آن ها معلم به عنوان منبع اصلی اطلاعات عمل می کند، متفاوت است. در تدریس فعال، معلم به عنوان تسهیل گر عمل کرده و به دانش آموزان فرصت می دهد تا با تعامل با یکدیگر و استفاده از فعالیت های گروهی و فردی، مفاهیم را درک کرده و اطلاعات جدید را کشف کنند. این پژوهش به بررسی اثرات شیوه های تدریس فعال بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان در کلاس های درس می پردازد. تحقیقات نشان داده اند که شیوه های تدریس فعال می توانند تاثیرات مثبتی بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. در این شیوه ها، مشارکت و تعامل دانش آموزان با موضوعات درسی به طور مستقیم باعث افزایش علاقه و انگیزه آن ها به یادگیری می شود. همچنین، این شیوه ها به طور موثری بر یادگیری عمیق و ماندگار تاثیر می گذارند، زیرا دانش آموزان نه تنها اطلاعات را حفظ می کنند، بلکه قادر به درک و استفاده از آن ها در موقعیت های مختلف می باشند. یکی از جنبه های مهم این شیوه ها، تاکید بر یادگیری مبتنی بر حل مساله و تفکر انتقادی است که دانش آموزان را به تحلیل و بررسی عمیق تر مطالب ترغیب می کند. علاوه بر این، فعالیت های گروهی و مشارکتی باعث تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان می شود. همچنین، تدریس فعال می تواند به افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان کمک کرده و احساس کنترل بیشتر بر فرایند یادگیری را در آن ها ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، انگیزه ، یادگیری ، دانش آموز ، کلاس درس