مقایسه تاثیر روش های تدریس سنتی و مبتنی بر پروژه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

در دنیای امروز که تغییرات فناوری و اطلاعات با سرعت چشمگیری در حال پیشرفت است، سیستم های آموزشی نیز ملزم به تغییر و تحول هستند. یکی از مهم ترین چالش های آموزش و پرورش، ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش دانش آموزانی خلاق و توانمند است. در این راستا، روش های تدریس سنتی که بر حفظیات و آموزش های یک سویه متمرکز هستند، جای خود را به روش های فعال و مبتنی بر دانش آموز داده اند. روش تدریس مبتنی بر پروژه، به عنوان یکی از این روش ها، فرصتی را برای دانش آموزان فراهم می کند تا به صورت فعال در فرایند یادگیری مشارکت کنند و مهارت های مختلفی مانند تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری را توسعه دهند. با توجه به اهمیت روش های تدریس در ارتقای کیفیت یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، مقایسه روش های سنتی و مبتنی بر پروژه و بررسی تاثیر آن ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش تلاش می کند تا به این سوال پاسخ دهد که آیا روش تدریس مبتنی بر پروژه نسبت به روش های سنتی، تاثیر بیشتری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی دارد یا خیر؟ هدف از این پژوهش، مقایسه روش های تدریس سنتی و مبتنی بر پروژه و بررسی تاثیر آن ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که با روش مبتنی بر پروژه آموزش دیده اند، در مقایسه با روش سنتی آموزش دیده اند، پیشرفت تحصیلی بیشتری داشته اند. همچنین، دانش آموزان پروژه محور، انگیزه و علاقه بیشتری به یادگیری نشان داده اند و مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی آن ها نیز بهبود یافته است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس سنتی ، روش تدریس مبتنی بر پروژه ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی.