نقش بازی های آموزشی در کاهش اضطراب یادگیری و ارتقای سلامت روانی دانش آموزان

بازی از ضروریات زندگی کودکان است. کودکان از طریق بازی افکارشان را بازگو می کنند و به همان راحتی که بزرگسالان احساساتشان را با کلمات بیان می کنند، آنان نیز همین کار را به وسیله بازی انجام می دهند. کودک در طول بازی توانایی حل مشکلات خود را پیدا می کند و به وسیله آن می تواند اعتماد به نفس و روحیه استقلا ل طلبی را در خود پرورش دهد. آنان احساساتی چون ترس، اندوه، شادی و عصبانیت خود را از طریق بازی بیان و به این ترتیب احساس امنیت و ارزشمند بودن می کنند. کودک در بازی نیازهای حسی حرکتی خود را برآورده می سازد و انرژی خود را تخلیه می کند که این کار باعث افزایش آرامش او می شود، در غیر این صورت اگر این انرژی امکان بروز پیدا نکند، احتمالا به اضطراب، افسردگی و پرتحرکی تبدیل می شود. بازی درمانی راهی برای شناخت افکار و احساسات کودکان است. اگر افکار و احساسات کودکان را به درستی بشناسیم میتوانیم آنان را به درستی درک کنیم. بازی درمانی راهی برای تعامل با دنیای کودکان است. بازی درمانی گروهی فعالیتی برای آشنای کودکان با همسالانشان است تا از این طریق بتوانند در موقعیت عملی نحوه تعامل و گفتگو را فرا بگیرند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، مدرسه ، شناخت افکار و احساسات کودکان ، ارتقاء مهارت های اجتماعی ، اصلاح رفتار ، معلمان