نقش تربیت بدنی در ارتقای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله نقش تربیت بدنی در ارتقای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان میباشد. اریک جنسن (۱۹۹۵) در کتاب جدید خود تحت عنوان تدریس مبتنی بر مغز اظهار میکند که همگی درصدد هستیم تا راه حلهایی برای مسائل و چالشهای آموزش و پرورش بیابیم و باید در کاربرد یافتههای جدید تا حدودی احتیاط کنیم. آنگاه که فردی رویکرد خاص سازگار با مغز برای ارتقای یادگیری معرفی میکند به واقع آن نمیتواند گام نهایی درباره یادگیری و تدریس باشد. یادگیری و عملکرد مهارتهای حرکتی همواره مورد توجه بوده است زیرا مهارتهای بنیادی و ابتدایی از همان اوایل کودکی کسب میشوند و به تدریج به کنترل قامتی دست مییابند و برای رسیدن به این مرحله کودک باید مراحل رشدی خود را به طور متوالی طی نماید و این مهم در بدو تولد نوزاد با انجام حرکات غیرارادی در دستان نوزاد شروع و به تدریج به کنترل گردن و در سنین بالاتر به کسب مهارتهای پیشرفته مثل مهارتهای دست کاری دریافت، پرتاب و ...) و مهارتهای جابجایی میشود کودک همچنان روابط اجتماعی و مهارتهای مرتبط به آن را کسب مینماید عملکرد مهارتهای حرکتی نیز سازگارتر و متعادل تر میگردد حرکت جزء اساسی ترین عوامل زندگی انسان است و نقش مهمی در رشد عمومی و به خصوص رشد ذهنی دارد. حرکت یعنی زنده بودن و زندگی کردن.

کلیدواژه ها:

ورزش ، استرس ، دانش اموز ، روحیه