ارائه راهکارهای بهبود کیفیت آموزش تربیت بدنی مدارس

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است. این پژوهش به منظور ارائه راهکارهای بهبود کیفیت آموزش تربیت بدنی در مدارس میپردازد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد سه راهکار آموزشی، فردی و سازمانی به ترتیب از مهمترین راهکارهای بهبود اثر بخشی روش تدریس ورزش در مدارس میباشد. مشخص شد روش تدریس به کارگیری شیوه های نوین تدریس و روش تدریس به صورت فعال)، محتوای آموزشی (آمادگی جسمانی، مهارتهای ورزشی و مهارتهای حیطه عاطفی)، ارزشیابی (مستمر و هدفمند)، ایجاد کلاسهای جذاب و امکانات ،آموزشی از جمله راهکارهای آموزشی برای بهبود اثر بخشی روش تدریس ورزش در مدارس است. از جمله پژوهشهایی که به این مسئله پرداخته اند، امیدی قنبری و درخشان (۱۳۹۶) است. (۲۰۱۹) در پژوهشی دریافت با استفاده از روش ،ادبی روش مشاهده کلاس و روش مطالعه موردی میتوان نقش معلمان و دانش آموزان تحت مفهوم تدریس سازنده گرایانه را با دانش آموز به عنوان موضوع تدریس تغییر داد و دانش آموزان را از طریق تفکر مستقل و بحث گروهی که تلاشهای فعال در بهبود تدریس آموزش دوره نظری آموزش جسمانی است پرورش دهند. چن و ژیائو ((۲۰۱۷) در پژوهشی، بیان کردند چهار نوع تعامل معلم و دانش آموز در کلاسهای ورزشی مدارس ابتدایی وجود دارد که از طریق آن تعامل گروهی میان معلم و دانش آموزان بیشتر بود همچنین نتایج نشان داد؛ مشکلات در عدم تعامل میان مدرسه و کلاسهای درسی است. در حالی که عوامل تاثیرگذار اصلی رفتارهای تعاملی عامل معلم، عامل دانشجو محتوای آموزشی رسانه تدریس محیط آموزشی و غیره را پوشش می دهد، که بخش اصلی آن عامل آموزش است. بنابراین، نتایج پژوهش در این قسمت با نتایج پژوهشهای امیدی قنبری و درخشان (۱۳۹۶)، رضوی روحانی و فیروزآبادی (۱۳۹۳)، رمضانی نژاد و همکاران (۱۳۹۱) سانگ (۲۰۱۹) چن و ژیائو (۲۰۱۷)، و نیو (۲۰۱۷)، همخوان و همراستا است. همچنین، مشخص شد معلمان ،تجربه تخصص مهارت ارتباطی توانایی کنترل کلاس، مسئولیت و اخلاق و نوآوری و خلاقیت نگرش ،والدین نگرش مسئولین و نگرش دانش آموزان، از جمله راهکارهای فردی برای بهبود اثر بخشی روش تدریس ورزش در مدارس است. از جمله پژوهشهایی که به این مسئله پرداخته اند شانگ (۲۰۱۸) است. او در پژوهشی بیان کرد نوآوری و خلاقیت از ملزومات معلمان ورزش در مدارس به خصوص مدارس ابتدایی است و معلمان باید از خلاقیت بالایی در آموزش برخودار باشند و از روشهای سنتی نباید استفاده کرد. نیو (۲۰۱۷) در پژوهشی، دریافت که عوامل موثر بر توسعه آموزشهای ورزشی در کالج ها و دانشگاه ها عبارت اند از سیستم مواد آموزشی ورزشی عقب مانده است؛ کیفیت آموزش معلمان باید بهبود یابد؛ فقدان مفهوم نوآوری در تدریس ورزش؛ پیکربندی امکانات ورزشی باید کامل باشد و سیستم ارزیابی تدریس منطقی نیست. هوسین (۲۰۱۵) در پژوهشی با هدف ارزیابی اثربخشی آموزش معلم تربیت بدنی با استفاده از مدل اثر بخشی معلم بلا جوزف (۲۰۱۳) دریافت که معلمان باید تلاشهایی را برای افزایش علاقه دانش آموزان برای یادگیری موضوع جسمانی انجام دهند.

کلیدواژه ها:

تربیت بدنی ، راهکارهای نوین ، فناوریهای نوین ، بازیها ، آموزش همزمان ، واقعیت مجازی