نقش میانجی راهبردهای تنظیم هیجان دررابطه سبک های دلبستگی بابحران هویت و بهزیستی روانی دختران نوجوان

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه سبک های دلبستگی با بحران هویت و بهزیستی روانی با نقش میانجی راهبرد های تنظیم هیجان در دختران نوجوان است. این پژوهش از نوع کمی و مقطعی بود. جامعه اماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول منطقه شال از توابع استان قزوین(۶۰۰نفر)است. نمونه طبق جدول مورگان ۲۰۴نفر تعیین شد که به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه راهبرد های تنظیم هیجان جان و گراس، سبک دلبستگی کولینز و رید ، بحران هویت احمدی و بهزیستی روانی ریف جمع آوری شد. داده ها در نرم افزارهای SPSS-۲۶ و LISREL-۱۰.۲ تجزیه و تحلیل شد. برای تحلیل مدل علی از تحلیل مسیر استفاده شد، نتایج نشانگر برازش کامل مدل با داده ها بود نتایج تاثیر مستقیم و معناداری را بین سبک دلبستگی ایمن(p >۰/۰۵، β= ۰/۱۹)، اجتنابی(p >۰/۰۵، β=- ۰/۳۶)، دوسوگرا(p >۰/۰۵،β= ۰/۳۲ )، راهبرد ارزیابی مجدد(p >۰/۰۵، β=۰/۳۲) با بهزیستی روانی نشان دادند. همچنین تاثیر مستقیم و معناداری را بین سبک دلبستگی ایمن(p >۰/۰۵، β=- ۰/۱۶)، اجتنابی(p >۰/۰۵، β= ۰/۲۰)، دوسوگرا(p >۰/۰۵،β= ۰/۱۶ )، راهبرد ارزیابی مجدد(p >۰/۰۵، β=-۰/۵۴) با بحران هویت نیز نشان دادند. ولی بین راهبرد سرکوب هیجان با بحران هویت و بهزیستی روانی رابطه معناداری نبود. همچنین تحلیل در نقش میانجی چندگانه، میانجگری راهبرد های تنطیم هیجان را در رابطه بین سبک های دلبستگی با بحران هویت و بهزیستی روانی در نوجوانان دختر را تایید کرد. ولی نقش میانجی راهبرد سرکوب هیجان تایید نشد. یافته-ها نشان داد سبک های دلبستگی با میانجی گیری راهبرد ارزیابی مجدد توان لازم برای پیش بینی بهزیستی روانی و بحران هویت را در نوجوانان دختر را دارد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، بحران هویت ، بهزیستی روانی ، نوجوانان