بررسی رابطه بین خودکارآمدی با درگیری کاری در بین مربیان پیش دبستانی ناحیه ۶ شهر مشهد

با توجه به نقش قابل توجه درگیری کاری مربیان پیش دبستانی در زمینه های آموزشی ، برخی از پژوهشگران به بررسی عوامل پیش بینی کننده این سازه معطوف شده اند. در مقابل این پس زمینه ، این مطالعه با آزمایش مدلی که شامل خودکارآمدی است ، به عنوان عاملی پیش بینی کننده برای درگیری کاری را بررسی کرد. برای دستیابی به این هدف، ۲۱۷ مربی پیش دبستانی ناحیه ۶ شهر مشهد با روش نمونه گیری تصادفی ساده و به وسیله جدول مورگان انتخاب شدند تا در نظرسنجی شرکت کنند. شرکت کنندگان به دو پرسشنامه خودکارآمدی تشانن -موران و هوی (۲۰۰۱) و درگیری کاری اوترخت (۲۰۰۲) پاسخ دادند. روایی معیارها از طریق روش آلفای کرونباخ تایید شد. برای آزمون فرضیه ها از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که خودکارآمدی پیش بینی کننده مستقیم درگیری کاری است ، و بین این دو متغیر به میزان ۷۶.۰ رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج پیامدهای مهمی برای برنامه های آموزش مربیان پیش دبستانی دارد. اهمیت این پیش بینی کننده مشارکت کاری در میان مربیان پیش دبستانی ، اهمیت تقویت خودکارآمدی در بین آن ها را به منظور ارتقای مشارکت کاری برجسته می کند. تحقیقات بیشتر می تواند راه هایی را برای تقویت این پیش بینی ها از طریق برنامه های آموزشی و حمایتی برای این مربیان نشان دهد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، درگیری کاری ، مربیان پیش دبستانی ، ناحیه ۶ شهر مشهد.