بررسی رابطه خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر شوشتر

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر شوشتر انجام گرفت . پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی است ، جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر شوشتر است . در پژوهش حاضر، تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه به روش دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری شامل ، پرسشنامه خودکارامدی شرر و همکاران (۱۹۸۲)، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر، امونز، لارسن و گریفین (۱۹۸۵) بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ، آزمون ضریب همبستگی پیرسون به کمک نرمافزارهای SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب همبستگی پیرسون بین خودکارآمدی با رضایت از زندگی ، رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، رضایت از زندگی ، دانش آموزان